Moduł pinger to odpowiednik perlowego skryptu lms-fping. Różnice są jednak zasadnicze. Nie potrzebuje zewnętrznego programu i działa przy wykorzystaniu protokołu ARP. Powodem tego jest mniej więcej dwukrotnie szybsze wykonanie skanowania sieci. Nie ma także problemów z komputerami mającymi wyłączone odpowiadanie na pingi. Po skanowaniu, wszystkim włączonym komputerom jest ustawiany w bazie danych czas skanowania, wykorzystywany do obrazowania aktywności komputerów np. na mapie sieci.

Pinger rozpoznaje interfejsy sieciowe na podstawie nazwy, dlatego (np. gdy do zakładania interfejsów wirtualnych/aliasów wykorzystujesz program ip) musisz nadawać interfejsom etykiety (ip addr add … label …). Pamiętaj także, żeby nie używać w nazwach kropek, ani myślników (mimo, że ip na to pozwala), gdyż pinger nie rozpozna poprawnie takiego interfejsu.

Pinger udostępnia opcję konfiguracyjne:

• networks

Lista nazw sieci, które mają być skanowane. Domyślnie: pusta (wszystkie sieci). Przykład: networks = 'lan1 lan2'

• use_secure_function

Działa tylko w PostgreSQL, i umożliwia wykorzystanie bezpieczniejszej funkcji aktualizowania stanu komputera. Domyślnie: 0.

Przykład: use_secure_function = '1'

Ową funkcję należy samemu dodać do bazy:

CREATE OR REPLACE FUNCTION set_lastonline(int[]) RETURNS void AS $$
	UPDATE nodes SET lastonline = EXTRACT(EPOCH FROM CURRENT_TIMESTAMP(0))
	WHERE id = ANY($1);
$$ LANGUAGE SQL SECURITY DEFINER;